Eksploratorzy

Pomiędzy miastami Pirmasens i Zweibrucken znajduje się największa gęstość podziemnych kompleksów wykutych na całej Linii Zygfryda.
W przypadku opisywanego HGS Buchwäldchen, pierwotnie zaplanowano wykuć łącznie 4130m korytarzy, z czego 3000m miały stanowić chodniki łączące, 580m zaplanowano na koszary, 380m na magazyny amunicyjne, a pozostałe 170m na pomieszczenia sanitarne. Plany przewidywały połączenie HGS Buchwäldchen z
11-stoma schronami bojowymi na powierzchni, wliczając w to Schrony o klasie odporności „A”, schrony obserwatorów artylerii, oraz schrony dla dział kalibru 8,8cm.
Finalnie ukończono jedynie 1345m sztolni z zaplanowanych 4130m, które połączono jedynie z 3 schronami obserwatorów artylerii (schrony b604, b612, i b605). Po IIwś wszystkie schrony bojowe oraz obserwacyjne, wraz z chodnikami łączącymi je z systemem - wysadzono w powietrze, a zasypane chodniki zamurowano. Pozostałą część HGS użytkowała armia amerykańska podczas zimnej wojny, ostatecznie wojska opuściły sztolnię w 1991 roku. Przez wiele lat oba wejścia (te dla załogi, oraz wejście „materiałowe”) były zamknięte, dzięki czemu obiekt w miarę dobrze chroniony był przed nieproszonymi gośćmi oraz dewastacją. Dziś sztolnia dostępna jest przez wycięte otwory w zasypanych już do połowy stalowych drzwiach, efektem czego nawiedzana jest regularnie przez „artystów” z farbami w spray'u...
Znając życie ze względów bezpieczeństwa miasto zapewne wkrótce ponownie zaspawa uszkodzone bramy.

Plan zamieszczony poniżej ukazuje pierwotne założenia, czerwona linia z kolei to, co jest dostępne dzisiaj.

_________________
"Denn wer keine angst vom Teufel hat, braucht auch keinen Gott!"