Eksploratorzy

Powstał w latach 1800-1802 we wsi Prądnik Czerwony, przy drodze prowadzącej
do dawnej wsi Rakowice (stąd jego nazwa).
Czynny jest stycznia 1803 roku do dziś.
Był kilkakrotnie powiekszany - obecnie zajmuje powierzchnię 42 hektarów
i jest jednym z największych cmentarzy Krakowa.

Spoczywają na nim ludzie zasłużeni dla Polski i miasta, artyści, naukowcy, przedstawiciele znanych rodów, działacze polityczni i społeczni, uczestnicy powstań oraz obu wojen światowych, a także zwykli obywatele Krakowa.

Cmentarz jest zabytkiem o ogromnej wartości historycznej i artystycznej.

Podrzucę jeszcze kilka zdjęć, bo przyznam szczerze, że bite trzy godziny z hakiem łaziliśmy po tej nekropolii narodowej, a i tak nie zwiedziliśmy wszystkiego.
Kiedy wreszcie wyszliśmy i zapytałam, czy idziemy zobaczyć jeszcze kirkut na Miodowej, Conan mało mnie nie zlinczował. W celu udobruchania poszliśmy na Rynek, na piwo.

Krzyż na ostatnim zdjęciu przypomina mi bardzo te z Lipnicy Murowanej.

Kilka grobów sławnych ludzi, nie tylko z Alei Zasłużonych.
Grób Jana Matejki poznaliśmy już na zdjęciu powyżej.

Nie do wiary - parę lat spędziłam w Krakowie, często idąc rano na uczelnię robiłam sobie skrót przez ten cmentarz, a nie mam ani jednego jego zdjęcia Trzeba to koniecznie nadrobić! Kolega opowiadał mi, że na własne oczy widział na tym cmentarzu (obok grobu jakiegoś lotnika) płytę nagrobną z napisem: "Tu spoczywa mój mąż, który dręczył mnie wciąż. Teraz leży w grobie, ulżył mnie i sobie." Już nie raz wybierałam się poszukać tego nagrobka, aby sprawdzić czy to prawda, czy dowcip

Cmentarz jest przepiękny. Pierwszy raz zwiedzałam go 1 listopada wieki temu późną wieczorową porą - zapędziliśmy się wtedy w nieco ciemny jak na ten czas rejon - tylko gdzieniegdzie świeciły się pojedyńcze lampki i wtedy odkryliśmy, ze chodzimy po pozostałościach grobów... Moja dość wybujała fantazja kazała mi wyrywać stamtąd jak najszybciej
Odwiedziłam go ostatnio, trochę się zmieniło, ale mój ulubiony zakątek jest jaki był...



... na szczęście.
I coś w ramach tzw. tła muzycznego http://www.youtube.com/watch?v=oG6pEolAKm8

_________________
MM

Przy okazji odbierania Magdy z Krk, podjechaliśmy tam wczoraj wieczorem z powodów wiadomych.
Musiałam się pożegnać z koleżanką, bo chyba tylko Ona i ja kochałyśmy od zawsze do zawsze Gołotę

_________________
Rybniccy Żydzi
Szuflada Małgosi

"Nie ma takiego życia,
które by choć przez chwilę
nie było nieśmiertelne.

Śmierć
zawsze o tę chwilę przybywa spóźniona.

Na próżno szarpie klamką
niewidzialnych drzwi.
Kto ile zdążył,
tego mu cofnąć nie może."

W. Szymborska

Czyż można napisać piękniej i z większą nadzieją o zwycięstwie życia nad śmiercią?

Dodam kilka swoich zdjęć z tego cmentarza, sporo pięknych figur aniołów znajduje się na nim.

... i gdzie jest teraz "Umarła Klasa"...? http://polskalokalna.pl/wiadomosci/malo ... 87501,3320

Rzeźba chłopczyka siedzącego w ławce z „Umarłej Klasy” była dziełem samego Tadeusza Kantora, który w 1987 r. na grobie swojej matki, w ten właśnie sposób przyszykował dla siebie miejsce wiecznego spoczynku.

W lipcu 2008 r. Dziki Gon podarował mi szereg zdjęć, które właśnie wykonał na Cmentarzu Rakowickim. Karolina prezentując je swoim rodzicom, najwięcej czasu poświęciła właśnie nietypowemu nagrobkowi wielkiego artysty (a zarazem syna - umiłowanego przez nią - badacza historii Zagłębia).

Na szczęście z chłopczykiem nie doszli na złomowisko.
Zdołali tam zanieść - krzyż, książkę oraz siedzisko.
http://krakow.gazeta.pl/krakow/1,44425, ... ickim.html

Dzisiaj mija 71 rocznica śmierci ojca Tadeusza Kantora, Mariana Kantora - Mirskiego. Z racji że zarówno ja, jak i Szkieletek darzymy tą postać wyjątkowym szacunkiem, wybrałem się w ten ponury dzień na cmentarz Rakowicki, aby zapalić symboliczne światełko pamięci temu pierwszemu kronikarzowi Zagłębia Dąbrowskiego.
Niestety, z żalem zawiadamiam że rzeźba chłopca jeszcze nie powróciła na swoje miejsce. Na miejscu zastałem tylko pustą ławkę:

Po figurze, książce i krzyżu pozostały tylko puste miejsca:


Ciekaw jestem, czy te elementy powrócą kiedyś na pomnik.

_________________
www.straznicyczasu.pl

Wyjaśnię (tym co może nie wiedzą?), że grób Tadeusza Kantora oraz jego matki, stanowi również symboliczny grób jego ojca - Mariana Kantora - Mirskiego - zamordowanego 18 marca 1942 w Auschwitz-Birkenau (Rozumiem i doceniam wizytę Kusmanka - pochodzący z terenu Galicji Marian Kantor, legionista i uczestnik powstań śląskich o ps. Mirski - pokochał Zagłębie Dąbrowskie).

"Wiele zabytków przeszłości, co jeszcze wczoraj istniały, jutro zniknie bezpowrotnie. Wiele z tych mogił, co dnia wczorajszego melancholijnie stały wśród pól, jutro zaorze pług oracza lub rozkopie rydel zagrodnika. Niejeden z pamiątkowych krzyżów, co zapomniany stał smutnie wśród lasu dnia poprzedniego, w następnym dniu rozpadnie się w próchno, a przepiękne legendy i podania nasze, co dzisiaj jeszcze żyją w ustach ludu, jutro zatracą się bezpowrotnie. Wszystko, co dzisiaj było dla nas pamiątką, jutro może być zasypane pyłem zapomnienia i przepaść w wieczności, bez pozostawienia śladu dla przyszłych pokoleń. Obowiązkiem żyjących jest zebrać te ułomki i okruchy najdroższych pamiątek przeszłości i w pamięci przyszłych pokoleń zapisać..."
M. Kantor - Mirski

Autorka powyższego wątku, 6 lat temu wykonała obszerną dokumentację fotograficzną Cmentarza Rakowickiego w Krakowie. Później podarowała mi ją do moich zbiorów.
Za jej zgodą, w przeddzień Wszystkich Świętych, postanowiłem wkleić niektóre z nich.

Cmentarz jest jedną z 4-ch najważniejszych Narodowych Nekropolii

Cmentarz jest nadal czynny. Zachowanym starym drzewostanem tworzy charakter parkowy.

Zachwyca bogactwem zabytkowych rzeźb nagrobnych.